{จบแล้ว} Color Princes & Z-Classic รักหมดใจ ยัยดวงอาทิตย์

Intro

ณ Twinkle High School….. วันเปิดเรียน

                “คนเยอะจังเลยไซน์”ฉันพูดกับไซน์เพื่อนสนิทตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมต้น เมื่อพวกเรามาถึงโรงเรียนก็เจอนักเรียนเต็มโรงเรียนไปหมด รวมทั้งผู้ปกครองของนักเรียนเหล่านั้นด้วย

                ก็แหงล่ะ วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรกนี่นา นักเรียนก็เยอะเป็นธรรมดา ส่วนพ่อแม่ผู้ปกครองเค้าก็อยากมาดูโรงเรียนของลูก หรือมาส่งลูกเรียนอะไรงี้ คนก็เลยเยอะแบบนี้แหละ แล้วถามว่าพ่อแม่ฉันได้มาส่งฉันเหมือนพ่อมาคนอื่นมั้ย ตอบเลยว่า...มา มาส่งหน้าโรงเรียนแล้วก็กลับ ที่โรงเรียนไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นหรอก คงไม่มีอะไรให้พ่อกับแม่ดู แล้วฉันเองก็มีเพื่อนๆตั้งหลายคน เพราะฉะนั้น....หมดห่วง

                “นั่นซิ! ซัน เปิดเรียนวันแรกคนเยอะมากๆอ่ะ แล้วนี่พวกนั้นยังไม่มากันอีกหรอเนี่ย”

                “เฮ้! ซัน ไซน์ ทางนี้”ฉันและไซน์หันหน้าไปพร้อมกัน แล้วก็เห็นเซตยืนโบกมือให้เราสองคน โดยมีซีน แซน และแซมมี่ยืนอยู่ด้วย

                “มากันนานแล้วหรอ”ฉันถามเพื่อนๆเมื่อเดินมาถึง

                “เพิ่งมาถึงน่ะ พอดีพวกเราเจอกันหน้าโรงเรียนก็เลยเดินเข้ามาพร้อมกัน”ซีนตอบแทนเพื่อนๆ

                “ไปกันเถอะ เดี๋ยวจะเข้าห้องสาย”แซนชวนเพื่อนๆ เมื่อเห็นว่าใกล้เวลาปฐมนิเทศแล้ว

                “ไปหาที่นั่งรอพวกนั่นกันเถอะ นั่งตรงนั้นมั้ย มีหกที่พอดีเลย” ฉันชวนซีนกับแซนไปหาที่นั่งรอเพื่อนๆคนอื่นที่ไปเข้าห้องน้ำกัน

                วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก ช่วงเช้าเป็นการปฐมนิเทศนักเรียนปี 1 นักเรียนปี 1 ทุกห้องจึงมารวมกันที่ห้องเรียนรวมขนาดใหญ่ของโรงเรียน ปีนี้มีนักเรียนเข้ามาเรียนเยอะกว่าทุกปี เพราะเป็นโรงเรียนอันดับต้นๆของจังหวัด แล้วยังมีรุ่นพี่หลายคนที่จบไปแล้วมีงานดีๆทำ เป็นการการันตีว่าการเรียนการสอนที่นี่มีคุณภาพ พ่อแม่ ผู้ปกครองจึงต่างส่งลูกหลานเข้ามาเรียน

                เมื่อมาถึงห้อง พวกเราก็เลือกที่นั่งที่ว่าง 6 ที่ติดกัน และก็กำลังจะเดินตรงไปที่นั่งที่เล็งไว้ แต่ก็มีผู้ชายกลุ่มหนึ่งมาแย่งที่นั่งเราไปต่อหน้าต่อตา ทั้งที่พวกเรากำลังจะนั่งอยู่แล้วเชียว

                “นี่! นาย ฉันจองที่นั่งตรงนี้ไว้แล้วนะ”

                “หรอ ไม่เห็นเขียนติดไว้เลย งั้นก็แสดงว่าไม่ได้จอง”นายนั่นพูดหน้าตาย แถมยังแสยะยิ้มให้ฉันอีกต่างหาก

                “นี่! พูดอย่างนี้ นายอยากมีเรื่องกับฉันใช่มั้ย”ฉันเริ่มอารมณ์ขึ้น ผู้ชายอะไรไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลย

                “อย่ามีเรื่องเลยซัน ไปนั่งที่อื่นก็ได้ มีที่ว่างเยอะแยะ”แซนรีบห้ามฉันเมื่อเห็นว่ากำลังจะเกิดสงครามเล็กๆขึ้นในห้องปฐมนิเทศ

                “นั่นซิ! อย่าไปมีเรื่องกับพวกนี้เลย ไม่อยากมีเรื่องในวันเปิดเรียนวันแรก เดี๋ยวจะซวยทั้งเทอม ไปเถอะ”ซีนพูดและลากฉันออกไป

                ฉันหันไปมองหน้าคนที่มาแย่งที่นั่งฉัน เห็นหมอนั่นยิ้มให้ฉันอย่างสะใจ ทีใครทีมันนะ คราวหน้าฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่ เจอเรื่องไม่ดีตั้งแต่วันเปิดเรียนวันแรกเลย เซ็งชะมัด! ให้ตายซิ!!!

1 ปีผ่านไป.... (ไวเหมือนโกหก)

กรี๊ดดดดด.........

“อีกแล้ว! จะกรี๊ดอะไรกันจริงจังนะยัยพวกนี้”ฉันพูดอย่างหมั่นไส้ เมื่อได้ยินเสียงกรี๊ดของนักเรียนที่คลั่งไคล้พวกแก๊ง Color Princes หนุ่มฮอตประจำโรงเรียน

“ก็พวกเค้าเป็นหนุ่มหล่อประจำโรงเรียนเรานิ แถมฐานะแต่ละคนก็เข้าขั้นเศรษฐีทั้งนั้น สาวๆก็ต้องตามกรี๊ดเป็นธรรมดา”แซนพูดและมองตามหนุ่มๆพวกนั้นไป

“อย่างนี้เค้าเรียกว่า หนุ่มหล่อพ่อรวย ใช่มั้ยแซน”เมื่อพูดถึงผู้ชาย มีหรอที่แซมมี่เพื่อนสาวของพวกเราไม่ร่วมด้วย

“ใช่จ่ะ แซมมี่”

“เข้ากันดีจังนะสองคนนี้ ไปหลงใหลพวกนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”ฉันต่อว่าแซนกับแซมมี่เบาๆ ที่ไปชมพวกนั้น

“ฉันไม่ได้หลงใหลซักหน่อย ฉันก็แค่พูดไปตามความจริง แต่สำหรับแซมมี่คงหลงมากเลยล่ะ -_-”ทุกคนหันไปมองแซมมี่ที่มองแก๊ง Color Princes ด้วยสายตาหวานเยิ้ม เธอกำลังมโนอะไรอยู่ยัยแซมมี่ -_-

“นี่! พวกนั้นเดินไปไหนต่อไหนแล้ว ยังไม่หยุดมองอีก น่าหมั่นไส้จริงๆ”

“ซัน ทำไมเธอถึงได้ไม่ชอบพวกนั้นเลยนะ อย่างบอกนะว่าเธอยังไม่ลืมเรื่องที่แทซองมาแย่งเก้าอี้เธอตั้งแต่ปฐมนิเทศตอนปี 1 อ่ะ”แซนถามอย่างไม่เข้าใจ

“เรื่องมันก็ผ่านมาปีนึงแล้ว เธอก็ให้อภัยพวกเค้าไม่ได้หรอซัน”

“ฉันไม่มีทางให้อภัยพวกนั้นหรอกแซน แซมมี่ ฉันเกลียดขี้หน้าพวกนั้นจริงๆ”

“ไม่อยากเชื่อเลยว่าแค่เก้าอี้ตัวเดียวจะทำให้คนเราเป็นได้ถึงขนาดนี้”แซนพูดติดตลก“แต่ระวังนะ เค้าว่ากันว่าเกียจอะไรจะได้อย่างนั้น”

“ไม่มีทาง! เป็นไปไม่ได้”

เมื่อวันเวลาผ่านไป

ฉันเป็นอะไรของฉันเนี่ย พอเห็นแทซองยิ้มให้ทีไรทำไมใจถึงได้เต้นแรงอย่างนี้นะ แล้วนายนั่นก็ชอบทำให้ฉันหวั่นไหวอยู่เรื่อย ทั้งที่แต่ก่อนเจอหน้ากันทีไรก็ทะเลาะกันตลอด เป็นคู่กัดกันตั้งแต่ปี 1 จนตอนนี้ขึ้นปี 2 แล้ว ทำไมความรู้สึกถึงได้เปลี่ยนไป ฉันคงไม่ได้ชอบหมอนั่นหรอกนะ

“ระวังนะ เค้าว่ากันว่าเกียจอะไรจะได้อย่างนั้น”

อยู่ๆคำพูดของแซนก็ลอยเข้ามาในหัวฉัน หรือมันจะเป็นอย่างที่แซนพูดจริงๆ >_<

...........................................................................................................................................

1 เมนต์ = 1 กำลังใจ

ขอบคุณรีดที่น่ารักทุกคนที่มาอ่านนิยายของไรท์นะคะ^^

ขอบคุณธีมสวยๆ ---> http://writer.dek-d.com/w/writer/viewlongc.php?id=595078&chapter=70

CR.SHL